حقیقتی است که نگاه حرام و هر گونه توجه بی مورد به نامحرم چه زن و چه مرد، چه متأهل و چه مجرد، بذرِ گناه و شهوت را در دل میکارد. بعد از این نگاهها و یا خدای نکرده صحبتها و شوخیها و برخوردها معلوم نیست که مجردها دچار چه انحرافاتی میشوند که گفتنش در اقتضای حیای این فضا نیست و بلکه متأهلها که شاید فکر کنند کمی ایمنتر هستند، و البته بیشتر در معرض خطر و انحراف هستند. گناه و منجلابی بزرگ برای بیننده و گناه و مسئولیتی سنگین برای مسبب آن. همسری (مرد یا زنی) که در نوشتار و گفتار و رفتار و پوشش خود مقید نباشد و هر نامحرمی را خواسته یا ناخواسته سمت خود بکشاند یا سمت او رود، کم کم باعث کاشته شدن بذر شهوت در جان و روح میشود، و متاسفانه چون با تأهل احساس امنیت کاذب میکند این فوران احساس و شهوت را از طریق همسر خود جبران میکند و به همین علت احساس گناه نمیکند. اینکه در قرآن آمده (شَارِکْهُمْ فِی الْأَمْوَالِ وَالْأَوْلَادِ الإسراء/64) شیطان شریک در اولاد انسان میشود به این معناست. این نگاه و هرزگی و شوخی و هوسهای بیرون، افکارش درون خانوادهها و روابط خصوصی همسران هم کشیده میشود و قطعاً در آیندهی فرزندان و حتی تا نسلها بعد و روابط بین همسران و جامعه تأثیر بسیاری خواهد گذاشت. مطالب مرتبط: قیاس شیطانی - حجاب مجازی - آتش و پنبه سوزوندی پس بسوز! - یک جو حیاء و غیرت [ چهارشنبه 91/8/24 ] [ 3:38 عصر ] [ حسین هاتفی ]
|
||