|
قسمتهای پایانی فیلم مختار بسیار دلسوز بود و دل هر بیننده‌ای را به درد می‌آورد و او را به فکر فرو می‌برد. این فیلم توانست ذره‌ای از غربت اهل بیت علیهم السلام و بی‌وفایی مردم کوفه و یاران مختار را به تصویر کشد. دیدنش بغض را مهمان گلو می‌کرد و بعید بود شکفته نشود. دیدن و بودن در اصل ماجرا و از نزدیک دیدن کجا و صحنه‌های فیلم کجا! البته اگر در سپاه حق بودیم! امشب قسمت آخر آن از شبکه قرآن پخش شد، لحظاتی از آن را دیدم و باز... کامل ضبط کردم تا بارها ببینم. تقریباً هفته پیش هم قسمت آخرش از شبکه iFILM پخش شد. هنگامی که می‌دیدم، از درون می‌سوختم و حرص می‌خوردم. البته بیشتر برای اینکه اگر من هم جای آنها بودم در سپاه مقابل بودم و به اندک ذره‌ای سختی و حتی یک کشیده دین و ایمانم را به باد می‌دادم! هنگامی که سریال تمام شد یک نفر گفت: اینکه تلویزیون سریال مختار را از شبکه‌های مختلف پخش می‌کند، سیاسی است و جمهوری اسلامی طبق اهداف سیاسی خود این را پخش می‌کند و به فکر خودش و انتخابات آینده است! صد عجب و صد افسوس و صد مرحبا به این تحلیل. مانده‌ام چرا برخی اینگونه رفتار و تفکر می‌کنند، بی انصاف! همین الان بی وفایی و بی بصیرتی و نفهمی و حماقت افراد را دیدی! چرا نمی‌خواهیم بفهمیم که تاریخ بارها تکرار می‌شود، مگر معاویه‌ها و یزیدها تمام می‌شوند، تاریخ این افراد را در شخصیت‌ها و فکرهای مختلف دیده است، همه اینها درس و عبرت است برای آیندگان تا کربلاها و بی وفایی‌ها اتفاق نیافتد و حق تنها نماند. گاهی اوقات تعجب نمی‌کنم از حماقت مردم کوفه و آن زمان! آنها در اوایل قرن هفتم بودند و ما در قرن بیست و یک، عصر تکنولوژی و پست مدرنیته. وقتی شعور امثال من اینگونه باشد از آن زمان چه انتظاریست؟! در شخصیت‌ها و فکرهای حق و باطل این فیلم که اینها را برای ما ملموس کرد، دقت کنیم، نکند که ما هم هنگام محک خوردن ببازیم و اسیر نفس و دنیا و شیطان شویم. شاید در در لشکر یزیدِ زمان هستم یا در ذهنم تفکرات لشکر یزیدِ زمان غوطه ور است. حسینِ زمان بی یار و یاور نماند، بارها هل من ناصر و أین عمارِ گفتاری و قلبی‌اش به زمین مانده است! مواظب خودمون باشیم... لینک این مطلب در باشگاه خبرنگاران [ پنج شنبه 91/9/23 ] [ 11:12 عصر ] [ حسین هاتفی ]
|
منوی اصلی  حسین هاتفی کوله بارم سنگین، راه بسی طولانی و ناهموار، دستهایم کوتاه و خرما بر نخیل! سالهاست عهدی بسته ام، عنوانی مقدس را یدک می کشم و سربازِ نامهربانِ مهربان ترینم. | |
