ايشان در سطح و اندازه اي که اکنون وارد ميدان سياست و دفاع از انقلاب و اسلام شده اند قطعا قبل انقلاب به اين مقدار وارد نشده بودند. بعد انقلاب هم که تا زمان رحلت حضرت امام (ره) هيچگونه فعاليت «برجسته» سياسي از ايشان ديده نشده است. علت چيست؟ آيا آن موقع نظام و ولايت فقيه در خطر جدي نبوده است؟ يا اينکه براي دفاع از انقلاب و ولايت فقيه در آن زمان «من به الکفايه» وجود داشته لذا ايشان ترجيح داده اند ممحض درامور علمي و فرهنگي باشند و اکنون «من به الکفايه» وجود ندارد. يا اينکه علتش تفاوت نظر و تشخيص در بعضي ديدگاه ها و اقدامات با حضرت امام (ره) بوده است. و يا هر علت ديگري که چه خوب و شايسته است اين بزرگوار يکبار براي هميشه «صريح» و «روشن» آنرا بيان کنند.
نه براي قانع کردن منتقدين ( که اگر مبتلا به حب و بغض باشند هيچگاه قانع نخواهند شد) بلکه براي آنکه به حاميان و علاقه مندان شان به درستي نشان دهند که براي انجام وظيفه ديني کي و کجا و در چه شرايطي بايد چگونه اقدامي انجام داد و کجا بايد سکوت کرد و کجا بايد فرياد برآورد.