سلام

کاملا همين طوره

وقتي شبهاي اينچنيني رو مي گذرونيم بهتره کمي از خودمون بگذريم. مشهد خيلي خيلي شلوغ بود و ما به حرم مي رفتيم پياده با اتوبوس. خلاصه اينکه هوا واقعا واقعا گرم بود و تعداد زياد مردم باعث شده بود کلافه بشه آدم. ولي اين ها مهم نيست مهم معنويته.

يادم هست در کتاب شيخ رجبعلي خياط چيزي خوندم که هر وقت يادم مي افته هر گرمايي رو تحمل مي کنم.

شاگردشون نوشته بودند که شيخ رجبعلي از پنکه يا بادبزن استفاده نمي کردن و وقتي ازشون مي پرسن ايشون در جواب مي گن گرماي جهنم خيلي سوزان تر از اين گرماست. پس تحملش سخت نيست وقتي به گرماي اون موقع فکر کنيم. البته عين مطلب رو من ننوشتم ولي مضمون اينگونه بود.

طاعاتتون مقبول